Beste familie, kennissen en vrienden,

Ik zie dat het inmiddels alweer ruim 2 weken geleden is dat ik iets van mij heb laten horen, dus tijd voor een nieuwe update! Mijn vorige blog was van 17 maart, dus hier zal ik verder gaan met mijn verhaal dit keer.

Vrijdag 18 maart ben ik opnieuw het veld in gegaan om de laatste metingen aan mijn bomen te verrichten en ben ik begonnen met de allerlaatste fase van het onderzoek en dat is het controleren van de schade aan de bomen nu. Zijn er dus elanden geweest die van mijn bomen hebben gesnoept? Aan het einde van de middag ben ik sinds lange tijd gaan paardrijden. Het was uiteindelijk maar een half uur maar ik heb echt op en top genoten en ontspannen. Een mooi begin van het weekend.

Omdat het weer nu aardig mee zit (nauwelijks sneeuw meer) en ook het einde van het project in zicht is, ben ik ook zaterdag 19 maart het veld in geweest. Zondag 20 maart zijn we met z’n drieen (ik en de 2 nieuwe studenten) de Spaanse onderzoeker naar Köping wezen brengen. We wilde meteen een rondje door de stad doen, maar die stad is voor Nederlandse begrippen meer een dorp en daarnaast was ook alles zo’n beetje dicht, dus was er niets te beleven. Maar de Nederlandse student had het al een aantal keer over ‘geocaching’. Sommige van jullie hebben er misschien wel van gehoord, maar ik nog nooit! Het houdt in dat je met een GPS bepaalde punten moet vinden en dan daar iets moet zoeken of moet uitvoeren. Daar zijn we toen in Köping een paar opdrachten van gaan doen en we kregen de smaak zo goed te pakken dat we onderweg naar huis nog op verschillende plaatsen zijn gestopt om een en ander te zoeken. In ons geval hield het in dat we elke keer een kokertje vonden en daar dan je naam en datum in moest zetten dat je het gevonden had. Foto’s van dit fenomeen heb ik er ook opgezet.

Maandag 21 maart t/m woensdag 23 maart heb ik de ochtenden weer deelgenomen aan de reeën vangst. Omdat het weer zo zacht is, hebben we niet al te veel dieren meer gevangen en is dit ook de laatste keer voor dit seizoen. Gedurende de middagen ben ik vervolgens het veld in gegaan voor het bekijken van de schade aan mijn bomen. Ook donderdag 24 maart t/m maandag 28 maart ben ik het veld ingeweest. Het was met Pasen mooi weer en verder hadden we geen plannen dus heb ik die dagen niet onbenut gelaten. Zondag 27 maart hebben we wel een BBQ gedaan en dat was een gezellige avond.

Dinsdag 29 maart zijn we, ik en de studenten, na de lunch richting Örebro gereden omdat ik mijn huur auto in moet leveren. Dit heb ik dus gedaan en daarna zijn we nog wat wezen shoppen. Uiteraard ook in IKEA geweest, maar die viel ons qua grootte een beetje tegen. Maar ondanks dat veel bekende producten gezien, maar een aardappelschilmesje, ho maar. In ieder geval wel een gezellige dag gehad!

Vanaf woensdag 30 maart ben ik met de andere studenten begonnen aan het schoon en klaar maken van muizen vallen. Vanaf komende week gaan we namelijk in het afgebrand gebied weer muizen vangen. Dit is hetzelfde als wat ik afgelopen herfst heb gedaan. De komende twee weken ga ik mij daar dus mee bezig houden.

Daarna kan ik nog een aantal weken een andere onderzoeker helpen bij een onderzoek naar de populatie schatting van elanden. Dit wordt gedaan door op verschillende vaste punten elk jaar de poep van elanden te tellen. Het is nog niet helemaal duidelijk hoe lang dit gaat duren, maar waarschijnlijk een week of 3. En vervolgens ga ik nog twee weken schade aan bomen bekijken voor een ander onderzoek. Dat betekend dat ik voorlopig tot half mei nog hier in Zweden zal zijn.

Dan sluit ik af met een interessante ervaring die ik heb meegemaakt op vrijdag 1 april. Er is namelijk een mannelijke ree die een halsband draagt, maar waarvan de batterij bijna leeg is. Deze halsband heeft een ‘drop-off’ systeem. Dit betekend dat het in theorie mogelijk is om de halsband door middel van de computer van het dier af te laten vallen, zodat we vervolgens de halsband kunnen pakken en het kunnen voorzien van nieuwe batterijen. ’s Ochtens zijn we met een busje voorzien van een grote antenne het dier op gaan sporen (zoals ik ook heb gedaan met de baby reeën afgelopen zomer). Vervolgens hebben we met computer en apparatuur geprobeerd de ree zo dicht mogelijk te benaderen om te proberen het drop-off systeem te laten werken. Helaas is het niet gelukt, maar het was een hele interessante ervaring. Mogelijk gaan we het later nog eens proberen.

Dit was het voor nu. Tot de volgende keer en bedankt voor alle reacties die ik via verschillende kanalen krijg. Waardeer het erg en vind het altijd leuk om reacties te ontvangen!

Liefs Louisan