Avontuur & ervaring Zweden ten einde

Beste lezers,

Inmiddels ben ik al een week terug in Nederland. De terugreis is prima en vlot verlopen. Op weg naar het vliegveld hadden we voor ons wel een bijna aanrijding met een ree, maar door genoeg afstand en oplettendheid kon de auto voor ons, wijzelf en de ree zijn weg goed vervolgen.

De laatste week in Zweden is nogal rommelig verlopen. Uiteraard heb ik nog meer tijd besteed aan het literatuuronderzoek naar de wildlife reflectoren. Maar daarnaast stond er ook voor dinsdag 28 juni het eindfeest van het teken project gepland. Hier vieren we dan dat de drukste periode over is en daarmee stopt ook eigenlijk het vangen van de baby reeën. Iedereen was vrij en alle studenten hadden de taak om het feest te organiseren. Dus de hele dag is iedereen in de weer geweest om eten klaar te maken. Voor aanvang van het feest is er rond 17.00 uur begonnen met een spel. Hierbij werden alle studenten opgedeeld in 2 teams en er waren daarnaast nog 2 teams met onderzoekers van de universiteiten die ook binnen het project meedoen. Het was de bedoeling dat alle 4 de teams vier verschillende baby reeën gingen zoeken (dit waren dan plaatjes met de halsband erbij) met de antenne om vervolgens zoveel mogelijk informatie op te schrijven zoals we dat in het veld ook doen. Voordat ze het volgende beest mochten gaan zoeken moesten er wel vragen worden beantwoord en bij een fout antwoord moest er een opdracht worden uitgevoerd. Al met al heb ik met de 2 andere studenten van vorig jaar dit georganiseerd en enorm hard gelachen om alle stress die de studenten hadden. Daarna is het avond eten begonnen, met daarnaast allerlei korte toespraken en bedankjes wat enorm leuk en gezellig was. Ik kreeg de titel ‘Bog investigator of the year’, vanwege mijn avontuur in het moeras een aantal maanden geleden.

Woensdag 29 juni zijn we rond 9 uur begonnen met lezingen. Dit ging over de projecten die de universiteiten uitvoeren met de verzamelde teken, maar ook de studenten kwamen aan het woord met het project dat zij voor school gaan doen binnen dit onderzoek. Erg interessant. Rond het middag eten waren we klaar en hebben we met alle studenten samen wat resterende salades endergelijke gegeten en daarna was niemand meer vooruit te branden en is er niet veel ondernomen.

Donderdag 30 juni ben ik ’s ochtends wat op gaan ruimen, omdat ik toch wel wat stress begon te krijgen van het idee dat ik Zweden toch echt binnenkort zal gaan verlaten. En als ik opruim en wat meer overzicht krijg wordt dat vaak wat rustiger. Na de lunch werd ik gebeld door een collega, want er was een dode ree of ik mee wilde om die te zoeken. Uiteindelijk hebben we er 5 uur over gedaan om het beest te vinden. Eerst zijn we richting de locatie gereden maar deed de antenne het niet en de tweede keer zijn we een aantal malen in rondjes gelopen, omdat het signaal heel moeilijk was in verband met een treinrails. Al met al wel weer wat veldwerk gedaan!

Op vrijdag 1 juli ben ik de hele dag druk bezig geweest met het literatuuronderzoek naar de wildlife reflectoren. Rond 16.00 uur ben ik gestopt met werken en ben ik met een collega gaan zwemmen in Lindesberg. Heb uiteindelijk 750 meter gezwommen en daarna heerlijk genoten van een warm bubbelbad en een sauna. Daarna waren we wel toe aan een hapje eten dus hebben we met z’n vieren heerlijk ergens gezeten. En vervolgens zijn we naar de bioscoop geweest en heb ik Independence day 2 gekeken. Al met al een heerlijk ontspannen avond die ik echt nodig had.

Het weekend heb ik verdere voorbereidingen getroffen voor mijn vertrek. Gezellig gegeten met een Spaanse onderzoeker en wat bij gekletst, de was gedaan zodat die mijn koffer in kon en verder genoten van het mooie zonnige weer.

Maandag ben ik vooral in de weer geweest met opruimen en inpakken. Dinsdagochtend 5 juli was het dan zover. Ben op tijd opgestaan om de laatste spulletjes in de koffer te doen. Zaterdagochtend was de koffer 16 kg en aangezien 20 kg het maximum gewicht was en ik voor mijn idee niet veel meer had was ik er van overtuigd dat dit prima zou gaan lukken. Het tegendeel werd echter bewezen dinsdagochtend, want toen ik mijn koffer woog stond er 21 kg. op. Dit zijn dan van die fantastische stressmomenten. Want wat nu? Ik had meteen een idee om een aantal boeken in mijn handbagage te doen. Die wogen voor mijn idee het meeste met het minste eruit te halen, want mijn handbagage is ook zo groot niet. Uiteindelijk ben ik er mee op pad gegaan maar kon wat eten dat ik mee had niet meer in mijn tas. Dus op het vliegveld heb ik mijn werkschoenen die in de tas zaten omgeruild met de kleine schoenen die ik aanhad, waardoor ik nog wat meer ruimte had en uiteindelijk goed en wel het vliegtuig in en uit ben gekomen.

Hiermee is er een eind gekomen aan mijn reeks verhalen met mijn belevenissen in Zweden. Ik ga jullie waarschijnlijk niet zo up-to-date houden als wat ik in Zweden heb gedaan, omdat ik niet verwacht zoveel spannends te doen en te beleven, maar als dat wel is dan zal ik het jullie natuurlijk laten weten!

Bedankt voor al jullie support, berichten en medeleven gedurende de moeilijke momenten.

Wereldreizigster,

Louisan

Einde in zicht

Hallo allerbeste familie, vrienden en kennissen,

Inmiddels zijn er weer ruim 2 weken verstreken en is het ook nog maar 8 dagen voordat ik weer op Nederlandse bodem sta! Bevatten doe en kan ik het nog niet. Maar ik probeer nu toch weer extra te genieten van al het moois hier nu mijn vertrek zo dichtbij komt.

Qua werk heb ik de afgelopen tijd niet heel erg veel bijzonders beleefd. Ik heb mij voornamelijk bezig gehouden met het zoeken van literatuur naar de effectiviteit van wildlife reflectoren. De test die we van vrijdag 10 juni op zaterdag 11 juni hebben gedaan bleek namelijk niet effectief. Er is nauwelijks een reflectie van de lichtbundel van de auto waar te nemen, dus is een verdere test in de praktijk ook zinloos. Daarom probeer ik nu literatuur bij elkaar te krijgen met resultaten van onderzoeken, maar ook artikelen in kranten bijvoorbeeld waar de functie van reflectoren wordt benoemd. ’s Avonds hebben we zo nu en dan wat meer tijd waardoor we af en toe een film kijken. Het einde van het vang seizoen van de reeën is aangebroken waardoor er minder studenten het veld in gaan.

Vrijdag 17 juni ben ik rond 12.30 uur meegegaan om te helpen zoeken naar een zus/broer voor 1 van de gevangen baby reeën. Op het moment dat we eigenlijk op het punt stonden om op te geven werd er ineens 1 gevonden. Dat was een mooie overwinnen voor het harde zoeken. Daarna hebben we ook nog 2 andere baby reeën geprobeerd opnieuw te vangen zodat er bloed kon worden afgenomen. Omdat deze al wat groter zijn inmiddels waren we met wel 8 mensen en hebben we een 50 meter lang vangnet opgezet langs de rand van het bos. Het idee is om dan de ree in het net te jagen. Helaas gaat dit vaak niet met succes omdat ze weten dat we daar zijn en er dan langs rennen. Ondanks dat is het bij deze gelukt om te vangen, want hij rende nog niet dus het hele net was niet nodig. Ik stond aan de zijkant om te voorkomen dat de ree er eventueel langs zou rennen en daardoor was ik als eerste ter plaatse. Daardoor heb ik de baby ree vast mogen houden en kunnen helpen. Dit was super leuk en bijzonder om weer mee te maken. Blijft toch iets speciaals die reetjes vangen!

Maandag 20 juni heeft er een wissel van de wacht plaats gevonden. 2 studenten zijn vanaf Grimsö naar Bogesund vertrokken en 1 student is vanaf Bogesund naar Grimsö gekomen. Omdat de twee studenten van vorig jaar naar Bogesund zijn gegaan wilde we een soort reuni doen. Ik ben dus mee geweest naar Bogesund en hebben in Vaxholm een lunch gehad. Het was weer een genot om terug te zijn in Bogesund en het weer was perfect. Blijft een bijzondere plaats waar ik goede herinneren aan heb overgehouden! Maar ik ben ook ontzettend blij dat ik dit seizoen hier in Grimsö het vangen van dichtbij heb kunnen meemaken. De technieken zijn toch anders waardoor ik zeker ook dit jaar weer heb geleerd ondanks dat ik niet 100% actief betrokken was bij het project.

Woensdag 22 juni ben ik ’s middags met 2 collega’s naar Örebro geweest om wat kleding te scoren. Ook zijn we nog naar wat andere winkels geweest om allerlei dingen te halen voor het eindfeest van het reeën project. Donderdag 23 juni heb ik mij tegoed gedaan aan een laatste massage en heb ik ’s middags geholpen met het vangen van een nieuwe baby ree. De dag afgesloten met een film. Vrijdag 24 juni was weer een vrije dag hier in Zweden, want dinsdag 21 juni was de langste dag en daarvoor wordt groot feest gevierd: midsummer! Rond 14.00 uur zijn we richting Västerås/Vallby gereden (1 uur hier vandaan) waar we een traditioneel feest hebben meegemaakt. Iedereen heeft enthousiast mee gedanst rond de feestpaal en daarna was er oude folkloren dans. Toen het was afgelopen hebben we in Västerås wat gedronken en de kathedraal bezichtigd. Vervolgens zijn we nog naar ‘Anundshög’ gereden. Dit is de grootste grafheuvel in Zweden die dateert uit de 6^e tot 8^e eeuw na Christus. De heuvel is 9 meter hoog en 64 meter breed waarmee het best wel een bijzonder stukje geschiedenis is. Het was interessant om te zien.

Hiermee sluit ik mijn verhaal af voor deze keer. Wanneer ik terug ben in Nederland ontvangen jullie mijn laatste weblog van mijn allerlaatste week hier in Zweden.

Groetjes,

Louisan

Van noord naar zuid Europa

Hallo lieve lezers,

Ik heb weer nieuws, maar niet zomaar nieuws, maar toch wel een drastische verandering. Inmiddels ben ik nu 1 jaar en bijna 4 maanden werkzaam in Zweden en ik houd van de natuur en heb het hier enorm naar mijn zin. Toch is er een ‘maar’. Zoals sommigen van jullie inmiddels weten en begrijpen, ligt het werk in mijn werkveld niet voor het oprapen. Daarnaast is het ook zo dat je niet zoals bij veel werkgevers een contract krijgt voor een jaar. Vooral als beginner in dit werkveld moet ik het hebben van projecten die ineens geld krijgen en iemand nodig hebben om veldwerk of iets dergelijks uit te voeren. Dit is eigenlijk altijd op het laatste moment bekend en hebben ze bewijze van spreken volgende week iemand nodig, maar hebben dan geen idee voor hoe lang en kunnen mij geen zekerheid bieden voor de toekomst. Tot nu toe heb ik mij zeer gelukkig mogen prijze met het feit dat ik nog zo lang hier al die baantjes heb kunnen doen, maar zoals sommige van jullie weten vind ik die onzekerheid niet makkelijk. Daarom ben ik verder gaan zoeken naar nieuw werk dat eventueel wat meer vastigheid zou geven. Helaas heb ik mij rot gesolliciteerd binnen het werkveld, maar hierin nog geen succes.

Maar ik heb wel een positieve reactie gekregen op werk dat dan niet in mijn werkveld is, maar ik ga wel weer nieuwe buitenlandse ervaring opdoen! Ik ga namelijk vanaf 25 juli aan de slag in Lissabon. Ik ga hier werken als Nederlandstalige klantenservice medewerker voor bol.com. Dat houdt in dat ik mij vooral bezig ga houden met vragen beantwoorden en problemen oplossen. In principe krijg ik eerst een training van 2-3 weken en als ik deze goed doorloop zal ik een contract krijgen voor 1 jaar. Dus ondanks dat het niet in het werkveld zal zijn, ga ik wel weer een nieuw avontuur aan, dit keer in het zuiden van Europa!

Dan nu nog even wat over wat ik de afgelopen weken heb beleefd. In de week van 17 mei tot 22 mei heb ik mij voornamelijk bezig gehouden met het veldwerk voor Äbin (schade aan bomen) zoals ik jullie de vorige keer heb uitgelegd. Daarnaast help ik ook regelmatig ’s avonds met het observeren van reeën voor het project waarbij we reekalveren proberen te zenderen voor data over teken (afgelopen zomer actief meegeholpen in Bogesund). Helaas heb ik niets interessants gezien.

Op donderdag 26 mei ben ik met een nieuw onderzoek begonnen. Hiervoor ga ik 3 verschillende reflectoren op bermpalen testen om te kijken of ze eigenlijk wel goed functioneren. Ook in Nederland zijn er verschillende reflectoren in gebruik langs wegen om wilde dieren af te schrikken, maar goed onderzoek naar de effectiviteit ervan ontbreekt nog wel eens. Vandaar dit onderzoek om te kijken of ze werken. Dit doen we door een reflector in de berm te plaatsen, een auto er voor te zetten en dan vanaf de ‘positie’ van het dier foto’s te maken. Dan kijken we vervolgens hoeveel licht wordt gereflecteerd door de reflector. Ik vind het een heel interessant onderzoek, want aanrijdingen met wilde dieren komen steeds vaker voor en kost ook veel, dus goede maatregelen zijn gewenst.

Zaterdag 28 mei was er in Lindesberg bij de sportschool een liefdadigheidsevenement waarbij sporters tegen elkaar moesten strijden op verschillende toestellen en de opbrengsten gaan naar een onderzoek voor kanker. Een collega van Grimsö deed ook mee. Daarna ben ik met twee anderen in Lindesberg een beetje gaan shoppen. Dit stelde niet heel veel voor maar door het mooie weer was het wel gezellig. ’s Avonds heb ik weer geholpen met reeën observeren en daarna hebben we een afscheidsfeest gehouden voor een student die weg gaat.

Zondag 29 mei was ik al vroeg in de veren, want er worden hier ook spreeuwen geringd. Ik was wel benieuwd, dus ben ik de hele ochtend mee geweest. Er hangen door het hele gebied nestkasten en daar worden de jongen dan uitgehaald, ring om gedaan en weer terug geplaatst. Ook wordt er voor die tijd al geteld hoeveel eieren er zijn, dus er kan ook worden gekeken hoeveel er in het begin overleven.

Van maandag 30 mei tot zondag 5 juni heb ik weinig bijzonders beleefd. Ik heb mij vooral bezig gehouden met Äbin onderzoek. Wat wel leuk was dat ik donderdag 2 juni een moeder ree met een jong heb gezien, maar helaas is het niet gelukt om deze te vangen.

Het Äbin onderzoek duurt wat langer dan verwacht, dus daar ben ik ook deze week nog mee bezig geweest. Maandag 6 juni heb ik samen met een student rond gereden voor het observeren. Ik heb voor het eerst dit seizoen een eland met kalf gezien. Echt helemaal super. Ze zijn zo uit verhouding en zien er heel zacht uit. Ontzettend stoere en leuke dieren.

Gisteren (8 juni) heb ik ook een hele interessante dag gehad. Ik ben mee geweest voor het hervangen van 4 jonge reeën. Hierbij is een clinische check gedaan waarbij werd gekeken naar het tandvlees, de botten, lymfeklieren etc. Dit was interessant om mee te maken. Daarna gingen we nog naar een cluster van een ree om te zoeken naar haar jongen, en dat is gelukt. 1 nieuwe ree gevonden. Dus nu zijn er in totaal 15 jonge reeën gevangen.

Op 5 juli vlieg ik terug naar Nederland zodat ik mij kan voorbereiden op mijn volgende avontuur, dus dan ben ik zo’n 2 weken in Nederland voordat ik weer ga.

Hier ga ik het bij laten, want mijn verhaal is wel weer lang genoeg. Uiteraard houd ik juli tot 5 juli nog gewoon op de hoogte van al mijn belevenissen in de Zweedse natuur.

Liefs,

Louisan

Populatie schatting & nieuw veldonderzoek schade door elanden

Hallo familie, vrienden en kennissen,

Inmiddels ben ik sinds gisteren begonnen met veldwerk voor een nieuw project, dus tijd om jullie te laten weten hoe de afgelopen periode is verlopen.

Zoals ik jullie in mijn vorige weblog heb laten weten ben ik de afgelopen periode bezig geweest met poep tellen voor populatie schatting en de status van het bos bepalen. Van maandag 25 april t/m vrijdag 29 april ben ik elke dag op pad geweest om dit te doen. Ik weet niet zeker of ik het heb verteld, maar binnen het onderzoeksgebied van Grimsö zijn er 32 vierkanten waarin dit onderzoek plaatsvindt. Eigenlijk kun je 1 vierkant per dag doen, want het duurt vaak zo’n 5-8 uur.

Donderdag 28 april ben ik mee geweest met twee collega’s naar het zwembad in Lindesberg. Eerst hebben we heel braaf 45 min. lang baantjes getrokken en daarna was het tijd voor ontspanning: sauna, bubbelbad en weer sauna. Helemaal top!

Zondag 1 mei ben ik opnieuw verhuist naar een nieuwe locatie. Vanaf nu zit ik in Grimsöbodar, dit is een ‘dorp’ met 5 huizen waarvan ze in 1 huis kamers verhuren. Op de beneden verdieping is een ruimte gehuurd voor de studenten van het reeën project en ik heb boven mijn eigen kamer. En ’s avonds hebben we met een hele groep een BBQ gehad bij het meer tegenover kantoor.

Ook van maandag 2 mei t/m zaterdag 7 mei heb ik elke dag weer een vierkant doorgeploeterd. Het weer is goed, dus eigenlijk helemaal niet erg en heerlijk om in de buitenlucht te zijn. Daarnaast probeer ik waar het kan mijn mouwen op te stropen en lekker bruin te worden. Ik zou zeggen: wat wil je nog meer! Woensdag 4 mei zijn we met 10 studenten in totaal naar Lindesberg geweest om wat te eten. Het is namelijk de laatste avond dat iedereen er is, want 4 studenten gaan naar Bogesund om het project daar uit te voeren, zoals ik vorig jaar heb gedaan.

De afgelopen week is iets gevarieerder verlopen. Het begin van de week (ma 9 t/m wo 11) ben ik het veld in geweest. Maar dinsdag avond heb ik uiteraard voor de televisie gezeten om te kijken of Nederland naar de finale zou gaan voor het Eurovisie Songfestival. Hier in Zweden is het echt een ‘ding’. Tweederde van alle inwoners kijkt er naar (6 miljoen)! Woensdagavond en vrijdagavond heb ik mee geholpen om reeën te spotten. Sinds deze week zijn ze daar mee begonnen, want het is weer de tijd van het jaar dat de jonge worden geboren. Helaas niets speciaals gezien.

Zaterdagavond 14 mei was iedereen vrij vanwege de finale van het Eurovisie. En tsja, laten we het daar maar niet meer over hebben. Het is teleurstellend. Zondag 15 mei heb ik de allerlaatste vierkant van de populatie schatting gedaan. Daarmee uiteindelijk 19 van de 32 vierkanten zelf gedaan! Al met al aardig aan gewerkt dacht ik zo, maar stiekem ook wel een beetje blij dat het klaar is.

Sinds gisteren (16 mei) ben ik begonnen met een nieuw onderzoek, Äbin, genaamd. Dit is een onderzoek dat door heel Zweden wordt uitgevoerd en is bedoeld om een overzicht te krijgen van de schade die elanden toe brengen aan de bomen, zowel loofbomen als naaldbomen. Hier in Grimsö hebben we een vereenvoudigde versie van dit onderzoek opgezet. Er zijn ongeveer 50 gebieden geselecteerd. Deze ga ik bezoeken en per gebied ga ik 10 punten een beetje gelijk verdelen. Bij ieder punt maak ik een cirkel van 3,5 meter waarin ik alleen de grove dennen tel en de schade daarvan opneem. Eigenlijk vrij simpel dus. De verwachting is dat ik 2 weken nodig zal hebben om dit onderzoek te kunnen doen.

Jullie zijn weer op de hoogte. Dus tot de volgende keer!

Liefs,

Louisan

p.s. Ik zal een aantal foto's plaatsen van de verschillende soorten poep die ik heb gevonden voor de geinteresseerde onder jullie (zie map over populatieschatting). Ook wat foto's van de schade die ik nu tegen kom (deze foto's zijn toegevoegd onderaan in de map 'moose browsing project').

Muizen vangen in afgebrand gebied & veldwerk populatie schatting

Hallo lezers,

Inmiddels zitten de twee weken muizen vangen er op en ben ik ook al begonnen met mijn nieuwe veldwerk, dus tijd voor een update dacht ik zo.

Maandag 4 april ben ik begonnen met het uizetten van de muizen vallen in het afgebrand gebied. Allebei de nieuwe studenten waren ook mee en we moesten heel kort wat noteren over de vegetatie rondom de plaats waar we de vallen uitzetten. Dit komt er vaak op neer dat het alleen maar gaat om met name mos, gras en lage begroeiing, want veel meer is er nog niet. Ook is er voor het eerst dat we gaan vlaggen voor teken in het afgebrand gebied. Afgelopen herfst hebben we de eerste teken op de muizen gevonden en we willen nu d.m.v. het vlaggen kijken of we daarmee ook al teken kunnen verzamelen. Ondanks het goede weer, was dat helaas niet het geval, geen teek gevonden!

Dinsdag 5 april t/m donderdag 7 april hebben we alle 300 vallen elke dag bezocht om te zien wat er gevangen is. Het ging uiteindelijk om 6, 10 en 2 muizen in totaal. Helaas regende het op donderdag behoorlijk wat het werk een stuk minder aantrekkelijk maakte. Daarnaast hebben we dinsdag een nieuwe studente opgehaald. Ze komt uit Italië, dus we zijn weer een nationaliteit rijker.

Vrijdag 8 april heb ik de hele dag alle muizenvallen schoon gemaakt en begonnen om ze weer op nieuw klaar te maken voor de komende week. Zaterdag 9 april hebben we een Franse jongen opgehaald uit Lindesberg. Hij gaat niet deelnemen aan het project met de teken, maar we komen hem wel regelmatig tegen. ’s Avonds hebben we met z’n allen gegeten en dat was erg gezellig. Ook om elkaar wat beter te leren kennen. Zondag avond 10 april zijn we met z’n vijven de auto in gestapt om een tour door de omgeving te doen en dieren te spotten. Dit is gewoon super leuk en gezellig en daarnaast een goede oefening voor de nieuwe studenten. In het begin zagen we eigenlijk vrij weinig, waarschijnlijk omdat we ook wat te vroeg vertrokken zijn. Maar uiteindelijk hebben we heel wat reeën gezien en ook 2 elanden! Helaas geen foto van, want hij stond maar 5 meter naast de auto en daar waren we allemaal zo verbaasd van dat we eigenlijk allebei van elkaar schrokken en ze weg waren voor we er erg in hadden.

Maandag 11 april ben ik begonnen met de tweede en laatste week van de muizen vangen in het afgebrand gebied. En zoals sommige van jullie weten is dat niet helemaal zonder slag of stoot verlopen. De eerste 2 gebieden waar ik vallen uit moest zetten was geen probleem. Daarna moest ik naar een gebied dat in een moeras lag. Dus rond 11.45 uur ben ik daaraan begonnen en na 20 min. ploeteren en 300 meter verder mijn supervisor opgebeld of het normaal was dat ik er zeer regelmatig tot aan mijn knieën in stond. Ze wist niet helemaal van de situatie, maar een collega was er al eens geweest dus daar ging ze even informeren, in de tussentijd moest ik maar proberen door te gaan. Uiteindelijk belde ze even later terug dat het toch wel leek alsof er erg veel water was (had vorige week ook nog aardig wat geregend) dat het haar beter leek als ik terug zou keren. Dus ik blij en meteen omgekeerd. Helaas heb ik wat pech gehad, want zo’n 90 meter voordat ik aan land was ben ik er plots aardig door heen gezakt en stond ik met mijn rechterbeen vast tot aan mijn heup. Om het verhaal niet te uitgebreid te maken, komt het er op neer dat ik ruim een uur in het moeras heb vastgestaan en dat 2 mannen (pensioen leeftijd) mij uit het moeras hebben gehaald. Terug aan land dacht ik: klaar is kees, wat gedronken en gegeten en uiteindelijk terug gereden naar Grimsö. Gedurende die rit begon ik al te merken waarom iedereen bezorgd was, want het heeft meer impact dan ik dacht.

Dinsdag 12 april toen ik wakker werd voelde ik zo’n beetje alle spieren in mijn benen door de onhandige positie waarin ik gisteren heb gestaan. Maar ondanks dat ben ik met 1 van de studenten op pad gegaan. Helaas niets in de vallen die gisteren neer zijn gezet en daarnaast hebben we geprobeerd nog nieuwe vallen te zetten. Dit viel alleen niet echt mee. 1 gebied was wel bereikbaar, maar ruim 2,5 km lopen over en onder boomstammen door waardoor het heen en terug + vallen zetten zo’n 3 uur duurde. Dus om 16.30 uur dachten we dat we klaar waren, maar aangezien we niet erg veel vallen hadden uitgezet omdat we een ander gebied ook niet konden bereiken, werd ons gevraagd of we meer noordelijk nog op 2 plaatsen vallen wilden uitzetten. De eerste ging super makkelijk en was goed te doen, dus met goede moed zijn we ook nog aan de 2^e begonnen. Dat werd helaas een drama, want toen we bij het eindpunt aankwamen, zagen we helemaal geen stok (dat er moet zijn als beginpunt). Na de coordinaten gecontroleerd te hebben, bleek er iets te zijn mis gegaan en waren we nog 450 meter van het echte punt en 700 meter van de auto en het was inmiddels 19.30 uur. Uiteindelijk zijn we zonder het zetten van de vallen terug gekeerd, omdat het toch gauw donker zou worden. Dus de hele trip door alle boomstammen voor niets. Uiteindelijk 14 uur gewerkt en behoorlijk op.

De rest van de week (woensdag 13 t/m vrijdag 15 april) ben ik de vallen gaan controleren en op gaan halen. Helaas geen enkele muis gevangen en door de hele happening aan het begin van de week was het zeer vermoeiend. Daarom zaterdag en zondag (16 en 17 april) heel rustig aan gedaan en lekker beetje ontspannen met tv terug kijken etc. Bij de avondrit zondag ook nog weer 2 elanden gezien! Dus een hele mooie afsluiting van de week.

Afgelopen maandag 18 april heb ik een introductie gekregen voor het nieuwe veldwerk waar ik aan mee ga werken. Dit is een onderzoek waarbij er een schatting van verschillende dierpopulaties wordt gedaan (eland, ree, haas) d.mv. poep tellen. Daarnaast wordt er ook 1x per vijf jaar op dezelfde plaatsen een onderzoek uitgevoerd over de status van het bos. Hierbij kijken we naar het soort bomen, de hoeveelheid ervan, of er gevreten is aan de bomen en hoeveel eetbare takken er nog zijn. Al met al een hele klus. Ik heb foto’s toegevoegd voor een overzicht van wat ik precies doe. ’s Middags zijn we het veld in gegaan met een groep van 5 personen om de theorie toe te passen. De rest van de week zijn we eerst in teams en daarna alleen het veld in gegaan om deze data allemaal te verzamelen.

De komende weken blijf ik bezig met dit onderzoek. Wanneer ik van onderzoek verander, horen jullie weer van mij. Sorry dat mijn weblog zo lang is geworden, maar wilde jullie niet te kort doen in al mijn verhalen, dus vandaar dat het wat langer is geworden.

Groetjes Louisan

Afronden bomen project, start nieuw werk

Beste familie, kennissen en vrienden,

Ik zie dat het inmiddels alweer ruim 2 weken geleden is dat ik iets van mij heb laten horen, dus tijd voor een nieuwe update! Mijn vorige blog was van 17 maart, dus hier zal ik verder gaan met mijn verhaal dit keer.

Vrijdag 18 maart ben ik opnieuw het veld in gegaan om de laatste metingen aan mijn bomen te verrichten en ben ik begonnen met de allerlaatste fase van het onderzoek en dat is het controleren van de schade aan de bomen nu. Zijn er dus elanden geweest die van mijn bomen hebben gesnoept? Aan het einde van de middag ben ik sinds lange tijd gaan paardrijden. Het was uiteindelijk maar een half uur maar ik heb echt op en top genoten en ontspannen. Een mooi begin van het weekend.

Omdat het weer nu aardig mee zit (nauwelijks sneeuw meer) en ook het einde van het project in zicht is, ben ik ook zaterdag 19 maart het veld in geweest. Zondag 20 maart zijn we met z’n drieen (ik en de 2 nieuwe studenten) de Spaanse onderzoeker naar Köping wezen brengen. We wilde meteen een rondje door de stad doen, maar die stad is voor Nederlandse begrippen meer een dorp en daarnaast was ook alles zo’n beetje dicht, dus was er niets te beleven. Maar de Nederlandse student had het al een aantal keer over ‘geocaching’. Sommige van jullie hebben er misschien wel van gehoord, maar ik nog nooit! Het houdt in dat je met een GPS bepaalde punten moet vinden en dan daar iets moet zoeken of moet uitvoeren. Daar zijn we toen in Köping een paar opdrachten van gaan doen en we kregen de smaak zo goed te pakken dat we onderweg naar huis nog op verschillende plaatsen zijn gestopt om een en ander te zoeken. In ons geval hield het in dat we elke keer een kokertje vonden en daar dan je naam en datum in moest zetten dat je het gevonden had. Foto’s van dit fenomeen heb ik er ook opgezet.

Maandag 21 maart t/m woensdag 23 maart heb ik de ochtenden weer deelgenomen aan de reeën vangst. Omdat het weer zo zacht is, hebben we niet al te veel dieren meer gevangen en is dit ook de laatste keer voor dit seizoen. Gedurende de middagen ben ik vervolgens het veld in gegaan voor het bekijken van de schade aan mijn bomen. Ook donderdag 24 maart t/m maandag 28 maart ben ik het veld ingeweest. Het was met Pasen mooi weer en verder hadden we geen plannen dus heb ik die dagen niet onbenut gelaten. Zondag 27 maart hebben we wel een BBQ gedaan en dat was een gezellige avond.

Dinsdag 29 maart zijn we, ik en de studenten, na de lunch richting Örebro gereden omdat ik mijn huur auto in moet leveren. Dit heb ik dus gedaan en daarna zijn we nog wat wezen shoppen. Uiteraard ook in IKEA geweest, maar die viel ons qua grootte een beetje tegen. Maar ondanks dat veel bekende producten gezien, maar een aardappelschilmesje, ho maar. In ieder geval wel een gezellige dag gehad!

Vanaf woensdag 30 maart ben ik met de andere studenten begonnen aan het schoon en klaar maken van muizen vallen. Vanaf komende week gaan we namelijk in het afgebrand gebied weer muizen vangen. Dit is hetzelfde als wat ik afgelopen herfst heb gedaan. De komende twee weken ga ik mij daar dus mee bezig houden.

Daarna kan ik nog een aantal weken een andere onderzoeker helpen bij een onderzoek naar de populatie schatting van elanden. Dit wordt gedaan door op verschillende vaste punten elk jaar de poep van elanden te tellen. Het is nog niet helemaal duidelijk hoe lang dit gaat duren, maar waarschijnlijk een week of 3. En vervolgens ga ik nog twee weken schade aan bomen bekijken voor een ander onderzoek. Dat betekend dat ik voorlopig tot half mei nog hier in Zweden zal zijn.

Dan sluit ik af met een interessante ervaring die ik heb meegemaakt op vrijdag 1 april. Er is namelijk een mannelijke ree die een halsband draagt, maar waarvan de batterij bijna leeg is. Deze halsband heeft een ‘drop-off’ systeem. Dit betekend dat het in theorie mogelijk is om de halsband door middel van de computer van het dier af te laten vallen, zodat we vervolgens de halsband kunnen pakken en het kunnen voorzien van nieuwe batterijen. ’s Ochtens zijn we met een busje voorzien van een grote antenne het dier op gaan sporen (zoals ik ook heb gedaan met de baby reeën afgelopen zomer). Vervolgens hebben we met computer en apparatuur geprobeerd de ree zo dicht mogelijk te benaderen om te proberen het drop-off systeem te laten werken. Helaas is het niet gelukt, maar het was een hele interessante ervaring. Mogelijk gaan we het later nog eens proberen.

Dit was het voor nu. Tot de volgende keer en bedankt voor alle reacties die ik via verschillende kanalen krijg. Waardeer het erg en vind het altijd leuk om reacties te ontvangen!

Liefs Louisan

Begin van mijn 2e jaar in Zweden

Hallo allemaal,

Inmiddels is het alweer 2 weken geleden dat ik op het vliegtuig ben gestapt terug naar Zweden nadat ik een mooie wintersport vakantie heb gehad met de hele familie.

Op 1 maart ben ik dus terug gevlogen en vervolgens met een nieuwe huurauto (Volkswagen Polo) naar Grimsö gereden. Woensdag 2 maart was een dag om te acclimatiseren en heb ik boodschappen gedaan. Donderdag 3 maart t/m zaterdag 5 maart heb ik ’s ochtends geholpen met het reeën vangen. Er ligt namelijk nog wat sneeuw dus is het het proberen waard. En uiteindelijk hebben we toch een aantal beesten gevangen dus het was niet voor niks. Het weekend (5 en 6 maart) heb ik opnieuw voor de dieren van mijn baas gezorgd. Dit vond ik best wel leuk. Even heerlijk met de honden knuffelen die zo blij zijn dat je er bent en ook wat aandacht voor de paarden en koeien die vooral blij zijn dat je ze voer komt brengen. Zaterdag ben ik ook nog gaan ijsvissen en heb ik 3 zeebaarzen gevangen! Daarna heerlijk de sauna in en toen was mijn kaarsje wel op voor de dag. Ik vind het helemaal leuk dat ik 3 vissen heb gevangen (mijn allereerste ooit) en dat op de dag dat ik precies 1 jaar in Zweden ben! Zondag zijn de vissen genuttigd samen met nog wat vissen die al eerder waren gevangen.

Vorige week (ma 7 t/m vrij 11 mrt) ben ik vooral bezig geweest om de opgehangen camera’s te controleren en nogmaals opnieuw klaar te maken voor een nieuwe en laatste ronde voor dit seizoen. En het leuke nieuws is dat ik dit keer wel een stuk of 5 elanden op mijn camera’s had. Niet allemaal even goed, maar ik ben blij met het resultaat! Nu nog zien of ze ook van mijn boompjes hebben gegeten.

Woensdag ochtend (9 mrt) hebben we opnieuw reeën proberen te vangen met als resultaat 4 beesten. Niet allemaal nieuw, maar iedere vangst is meegenomen. Daarnaast was ik ’s avonds uitgenodigd voor een verjaardag. Dit was rond 18 uur dus ik dacht ga even op de koffie en dan weer naar huis. Maar blijkbaar ging dat wat anders, want er stond voor 5 personen eten op tafel. Dus uiteindelijk heel gezellig met z’n allen gegeten en voor mij is er speciaal engels gepraat wat ik wel super fijn vond. Avond is voorbij gevlogen.

Verder is de week een beetje hetzelfde verlopen als de rest van de week. Ik heb donderdag nog geholpen meet reeën vangen. Zaterdag 12 maart ben ik opnieuw gaan ijsvissen. Helaas was het resultaat minder succesvol. 1 zeebaars, maar wel de grootste van allemaal. Daarna weer een korte sauna voor ik op pad ben gegaan voor een diner bij mijn professor. Ook dit was weer een geslaagde avond met veel gezelligheid.

Inmiddels ben ik afgelopen maandag de 14^e verhuist naar Morskoga. Hier heb ik vorig jaar ook al een tijdje geslapen, dat is een onderkomen hier 15 minuten met de auto vandaan. Ook is er een Nederlandse student aangekomen. Omdat de sneeuw nu inmiddels bijna weg is vanwege de hoge temperaturen (boven de 10 graden) ben ik gisteren weer wat intensiever het veld in geweest om afstand tussen bomen te meten. Dit heb ik vandaag ook weer gedaan waarna ik samen met de andere Nederlandse student een nieuwe Franse student op ben gaan halen. Nu zijn we dus met 3. Dus ik ben nu niet meer alleen wat ook wel gezellig is. De dagen vliegen in ieder geval ineens voorbij.

Hoe de komende periode er uit gaat zien weet ik nog niet helemaal. In ieder geval is het de bedoeling dat ik het project met de bomen af ga ronden. Hierover horen jullie dus de volgende keer meer!

Liefs Louisan

Tovetorp, hard werken en vakantie

Hallo allemaal,

Deze keer ga ik het wat korter en bondiger maken, want ik heb het behoorlijk druk. Maar ik wil jullie niet onthouden van mijn prachtige avonturen!

Van zondag 24 januari tot en met vrijdag 29 januari ben ik dus in Tovetorp geweest. Het was heerlijk om even ergens anders te zijn en al helemaal omdat ik een bank EN televisie had. Het voelde dus net als vakantie en heb dan ook hele avonden voor de tv gehangen en animal planet gekeken. Goede doel was dat ik ook nog wat Zweeds heb opgestoken want het is Engels gesproken met Zweedse ondertiteling.

Gedurende die week heb ik mijn eigen experiment uitgevoerd met de 7 tamme damherten. Die krijgen iedere dag wat brokken gevoerd en daarbij heb ik in 2 verschillende hoeveelheden de spray gedaan die ik in Grimsö op de bomen spuit om te kijken of ze dat uit maakt. Heel simpel dus maar het was wel grappig. Daarnaast heb ik ook een andere student daar geholpen met een soort zelfde project met bomen, maar dan in een elanden verblijf en met kleine gekochte dennentakken die in een houder zijn gezet. Al met al een prima week gehad. Helaas was het niet zo goed weer. De dooi is ingevallen en alle sneeuw is weg.

Terug in Grimsö ben ik direct verder gegaan met mijn bomen onderzoek. Juist omdat er nu geen sneeuw ligt kan ik wel ‘de afstand tot de dichtsbijzijnde boom’ meten. Dit houd in dat ik van alle genummerde bomen meet welke andere genummerde boom het dichste bij staat. Dit wordt gedaan, omdat het erop lijkt dat wanneer een boom gegeten is er bomen binnen een bepaalde straal niet worden gegeten. Daarnaast ben ik er achter gekomen dat ook vaak zijtakken van de bomen worden gegeten en ik begon mij af te vragen of dat geen effect kon hebben op het eetgedrag van de toppen van de bomen, dus heb ik het onderzoek op eigen hand wat uitgebreid door ook gegevens te verzamelen van de zijtakken of die wel of niet gegeten zijn.

Op zaterdag 6 februari heb ik kennis gemaakt met ijsvissen. Hierbij ga je een meer op, boor je een gat en wacht je tot er een vis is. De eerste 2 dingen heb ik wel gedaan, alleen die vis is nooit gekomen. Ondanks dat vond ik het een unieke en speciale ervaring, om midden op een meer te staan en de oever vanaf de andere kant te zien. Het was machtig, dat is het juiste woord. Ook zondag 7 februari en zaterdag 13 februari heb ik nog geprobeerd een ijsvis te vangen, maar helaas nog geen succes. Wie weet komt er nog een kans dat ik er toch nog 1 kan vangen.

Vanaf 10 februari is een Belgische vriendin hier in Grimsö. Samen doen we mijn veldwerk, omdat ik niet een week vrij kan nemen. Met zijn tweeën gaat het echt veel sneller en is het ook nog eens veel gezelliger. Dus super leuk. Daarnaast heeft ze ook nog eens heel erg veel geluk, want ik heb al in geen maanden een eland gezien, en wat denken jullie wat: de eerste dag dat ze met mij mee het veld in ging, liep er een eland over de weg heen waardoor ze haar super goed heeft kunnen zien! Was ontzezttend leuk. De afgelopen dagen hebben we ook nog een vos, eekhoorn, haas en twee reeën gezien, dus geen slechte week wat betreft de observatie van wilde dieren.

Vandaag, 14 februari, hadden we veel plannen, maar alle plannen vielen in het water (letterlijk en figuurlijk). De wandeling begon waarbij we een stukje door een moeras moesten en daar liggen normaal houten planken, maar nu lag er ijs over heen. Ondanks dat ben ik er door heen gezakt en had ik ijskoude voeten tot over mijn enkels. Meteen zo snel mogelijk terug gekeerd naar Grimsö en een warme douche. Daarna zijn we naar een kunstmuseum in de buurt geweest en dat was wel oke (niet echt mijn type kunst, maar was eens wat anders dan bomen, haha).

Ik doe jullie nu deze blog, omdat ik de komende twee weken niet in Zweden ben. Aankomende dinsdag (16 februari) vlieg ik namelijk terug naar Nederland zodat ik woensdagavond met mijn ouders in de auto kan stappen voor 10 dagen wintersport in Oostenrijk. Dit kon gelukkig met mijn werkzaamheden, vandaar ook die drukte met werken de afgelopen weken.

Dus, tot in maart maar weer (al een jaar na mijn eerste komst in maart vorig jaar, wat vliegt de tijd!). Zoals jullie begrijpen ga ik dus wel terug naar Zweden, maar ik heb nog geen idee van de tijdsduur. Mijn baan binnen het bomen project is bijna tot een einde en er is helaas nog geen zicht op iets nieuws, maar jullie horen uiteraard begin maart weer van mij als ik iets weet.

Groetjes,

Louisan